Donnerstag, 6. Dezember 2012

Mensch, Helmuth!


Do unlängst hun ich mich mol bei YouTube rumgetrieb. Do sieht un heert merr jo alles Meegliche un Unmeegliche. Un wie ich noh bei de Sachse - die vun drunne, net die vun do - ningschaut hun, is mer do so e Band, asso e Musikkapell ufgfall. Net schlecht, hun ich mer gedenkt. E Show-Band. Die sin aah zimlich fleißich rumghuppst un hun vill Gaudi gemach, awwer ich hat schun de Eindruck, dass die Männer ehre Sach ernst holle. Un des hot mer imponeert.

Eerscht wie ich schun e Weil zugschaut hatt ghat, is mer do e Gsicht vun dee Musikante bekannt vorkumm. Ich war mer awwer net ganz sicher. Die paar grooe Zelle, die wu mer noch geblieb sin, hun awwer gearwet, wann’s aah schun korz vor Mitternaacht war. Ich hun doch mol gheert, de Boschkos Helmuth spillt in’re Sachsekapell. Aha! Jetz hot’s geklingelt. Ja, des is er, de Rennert Helmuth aus der Neigass. Dort war doch es Boschkos-Haus.

Ich hun mer glei sei Musiker-Seit uf’m Amazonas-Express ongschaut. Na gut, sei Spitznome is do nemmi Boschko – er haaßt jetz Keymann. Ich moon, des is so e deitsch-englisches Zwitterwort odder, besser gsaat, Homowort. Macht jo nicks. Spitznome is Spitznome. Do muss merr jo net immer wisse, wu der herkummt. Wer waaß, wu der Nome Boschko herkummt. Die Rumänre hun iwwer die Ungare „bozgor“ gsaat. Des war net immer freindlich gemoont. Vleicht hot in der Neigass in dem Eckhaus an der Barons-Gass mol e Ungar gewohnt. Odder einfach norr e Bosch. Vun dee hot’s jo in Johrmark gewwe. „Naa“, hot de Boschkos Vedder Josep, de Feierwehrkommandant, mer jetz gsaat, „der Nome kummt aus’m Serwische“. Wie die eerschte deitsche Leit uf Johrmark kum sin, des war im 18. Johrhunnert, hun dort Serwe gelebt. Un vun dee is de Nome Boschko iwrichgeblieb. Des kann schun sein.

Des annre aus’m Helmuth seiner Biografie passt schun so einigemaßen zu’me Johrmarker Musikant – asso zu’me Musikant aus Johrmark. Ich moon, wann ooner net soon will, wie alt dass er is, no soll er’s halt sein losse. Liewer saat merr, in de friehe odder späde Sibzicher odder Achzicher, wie dass merr sich e paar Johr jinger macht, wie des jo vun Volkstümliche-Musik-Sterncher schun verzählt is wor. Un dass e’me Musikant, der wu aus Johrmark stammt, die Egerländer gfalle un de Ernst Mosch sei Vorbild is, des is doch es Normalste uf dere Welt, ganz gleich, ob der Musikant in ooner Philharmonie spillt odder in ooner Tanzkapell wie de Helmuth.

Awwer hoppla! Sellt ich mich doch geirrt hun? Do steht jo "Herkunftsort: Temeschburg". Gut in de Sibzicher sin die Johrmarker Kinn schun in der Stadt uf die Welt kumm un nemmi im Grawe - so wie ich. Die Herkunft is awwer doch meh wie des bissje Uf-die-Welt-Kumme. Mensch, Helmuth! Des is doch e Qualitätssiegel vun’re Extragüte – uf echt Hochdeitsch gsaat -, aus’me Musikantedorf zu stamme. Dass du in Temeschburg bei Johrmark uf die Welt kumm bist, werd schun stimme, awwer des is norr dei Geburtsort, irgendwu in Südosteuropa. Wer kennt dee schun. Vun Temeswar hot der oon odder anner vleicht schun gheert, vun Temeschburg redde norr die Iwrichgebliebne vun vor em Kriech, un die net all... Awwer Johrmark, Mensch, Helmuth, des kennt doch e jeder ziviliseerter Mensch uf der Welt. Un heit, heit esst merr dort sogar "Mămăligă Brânzali" (Video auf YouTube).

Berns Toni

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen