Die Happgass. E langi Gass. 176 Seide
lang. Un die wichtichst Gass im Dorf schreibt’s
Hangrischts Kathi. Ob die in
de Kleegärter des aah so gsiehn hun, waaß ich net. Awwer Kerch, Schul, Gemeindehaus,
Feierwehr, CEC, Matt, frieher aah Fleischbank, Bäckerei, Sodamann un alles, was
mer jetz net grad infallt, sin forr e jedes Gemeinwese unverzichtbar. So
gsiehn, war des die wichtichst Gass im Dorf. Un net vergesse: „Neigeerich sin
die Leit vum Graawe, em Gaashiwwl un dr Hinnerreih in die Happgass kum, wann mr
samstachs Marschmusik gheert hot, weil fast alle Hochzeide dorch die Happgass
gang sin.“
Dass es aah in der Happgass Zeide gewwe hot, die wu
merr liewer net ghat hätt, kann merr aus de paar Sätz iwer die Bessarabier in
der owwer Happgass un iwer die Jud’s Gass rauslese. Es Hangrischts Kathi is die Happgass
nunner gang bis an die Kerch.
Noo hot’s Scheuer Kathi aus der Neigass iwernomm. Es schreibt iwer die Kerch. Des därf’s
aah, weil die gheert jo un’s all, odder besser gsaat, hot uns gheert. (Meiner
Fraa ehre Großvatter hot mol’s Kreiz nufmunteert.) Un’s Kathi kann odder will’s Werwe forr die Renoveerung vun der
Johrmarker Kerch net losse: „All mitnanner werre mer aa e bissje mithelfe
kenne, dass unser Kerch for die Nachwelt erhall bleibt, wann die mol eehre
banatschwowische Worzle suche fahre.“ Des klingt logisch. Norr: In meiner
Familie gebt’s mittlerweile junge Leit mit Worzle aus halwet Europa, vun
Schlesien bis ins pannonische Becken. Lauder Gschulte. Die känne mit allem
Meegliche un Unmeegliche etwas onfange, norr nicks mit ehre Worzle. Die, ehre
Worzle, wäre, so erkläre se mer immer, im Freistaat un im Ländle. Un wieso? Na
weil se des so un net annerscht speere. Dass es unner dee ehre Kinn odder
Engelskinn irgendwann mol oons gebt – zwaa is bestimmt schun zu vill verlangt
-, des wu wisse will, wu sei Groß- un Urgroßeltre herkumme, meecht mer
perseenlich schun gfalle. Awwer forr des so e baufälliches Bauwerk wie die
Johrmarker Kerch (un net norr die) in Schuss halle – iwer Generatione -, des
klingt mer doch bissje „sehr optimistisch“, wie die Fotballspikre soon, wann
ooner e Pass spillt, der wu nie un nimmer onkumme kann.
Unser Johrmarker Kerch
is e Baudenkmol, titelt’s Eichinger
Helen un schlaat in die gleich Kerb wie’s Kathi. Norr dass es Helen
noch e schun fast metaphysisch onghauchti Seit ufmacht: „Unser Kerch war uns
wichtig un soll’s aa bleiwe. Aa wann vill Leit moohne, mer brauch se nemmi.
Wanns uns mol schlechter geht, un des kummt sicher mol weder, brauche mer unser
Herrgott.“ Un ich hun doch immer gemoont, de Herrgott is iwerall.
Es Helen macht
sich noh seim Plädoyer forr die Kercherenoveerung weider uf de Wech in Richtung Schul. Es halt sich awwer net lang uf un
schaut noch in die Heiser nin vum
Ballweere bis ins Gemeindehaus.
Ich kann mer kaum vorstelle, dass es Leser vun de Johrmarker
Gasse… gebt, dee wu net aah perseenliche Erlebnisse infalle, wann se
die oon odder anner Gschicht do lese. Ich hun aah schmunzle misse, wie’s Helen – do war’s schun unne in der
Happgass – vun der Wess Nantschi
verzählt hot. Un dabei is mer ingfall, wie mei Fraa un ich mol vum Kukruzhacke
hoomgang sin – vun unser Parzell. Im Lothringe is die Wess Nantschi kumm: „Griß Gott.“ „Griß Gott.“ „Du host awwer vill
Bravos vun deiner Fraa kriet“, hot se gsaat un is weidergang. Na gut, ich hatt
halt schun als junger Mann e Stern, die wu fast bis an de Arsch gang is, wie de
Tscharde Vedder Pheder geere gsaat
hot. Im Schriftdeitsche is des norr e Glatze. Un uf die hot die Wess Nantschi sich selmols bezoo.
Asso es Helen hot
sich schun was vorgholl. Es is nämlich aah die
Happgass vun unne rechts nuff
gang. Do hun ich e Bild vun der Szende
gsiehn un mich gfroot, wu’s Lewe die Fraa wohl hin verschlaa hot. Sie war mei
Lieblingsprofessorin. Des hätt aah annerscht gar net sein känne: Sie war e
scheeni Fraa un ich e pubertierender Stöpsl. Mer wär’s liewer, ich hätt in de Johrmarker
Gasse… norr so Gschichte un Bilder funn. Leider geht’s Lewe awwer stur
sei eigne Weche. Merr kriet schun Gänsehaut, wann’s Helen schreibt: „Jetz kummt es Romches-Haus. Die alde Romcher hade
finnef Sehn, die all im Kriech gfall sin.“ Beim Leseverein war noo Schluss.
Irgendwann misse aah so unermiedliche Kämpferinne wie’s Eichinger Helen sich mol ausruhe.
Es Hangrischts Kathi
hot do gewart. In der Zeit hot’s sich e bissje iwer’s Johrmarker Vereinslewe
umghorcht. Do sin ich echt stolz wor, wie ich geles hun, dass in Johrmark sogar
mol e Kardinal gedient hot. Zwar norr als Kaplon, awwer sei Worzle leije in
Johrmark, ich moon halt sei geistliche Worzle.
Wirklich, ganz scheen lang die Happgass. Awwer des macht
nicks. Do kriet merr aah vill mit. So is zum Beispiel vu’me Sozialist die Redd,
awwer aah vun oom Mann, der wu de Sozialiste (späder Kommuniste) net ins
Konzept gepasst hot. Beim Lie-Schuster
war die Gass am Enn. Wann ich mich gut erinner, hot uf meim Beichtzeddl immer
als letzte Punkt gstann: „Ich habe gelogen.“ Asso ich will doch hoffe, dass…
Die Eichinger Wess
Leni is noo nomol die Happgas nunner gang. Forr manche
Leit kann halt e Gass, iwerhaupt wann merr selwer drin gewohnt hot, gar net
lang genuch sin. Mich hot des an mei Neijohrsvorhaben aus dem Johr, in dem wu
ich 50 sin wor, erinnert. (Des is schun e Zeitlang her.) Selmols hatt ich mer
vorgholl, de ganze Goethe, em Iorga sei Geschichte vun de Tirke un die Bibel zu
lese. De Goethe un de Iorga hun ich gschafft, awwer an der Bibel sin ich
glorreich gscheitert. Un des hat e handfeste Grund ghat: Ich hun die ewiche
Wiederholunge – Bibelwissenschaftler redde vun Rekkurenz als Hauptmerkmal
alttestamentlicher Poesie – net ausghall. Des hot sich bei mer in de Johrmarker
Gasse… so ausgewirkt, dass ich schneller die Happgass wedder drunne
war wie die Eichinger Wess Leni. Wie
ich an Goschys langstgerennt sin, is mer awwer doch e Bild ufgfall, des wu net
richtich ongschrieb is. Dort steht nämlich de Berns Vedder Toni zwischen em Berns
Toni un em Berns Nicki. Vun dee zwaa
Berns Tonis is awwer kooner der Berns Toni, der wu die Johrmarker
Gasse… es eerscht vun der Mitt bis zum Enn un noo vum Onfang bis in die
Mitt geles hot.
Berns Toni
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen