Montag, 3. März 2014

Lese, erinnre, staune, schmunzle, ärjre un noch allerhand – V

Die Happgass. E langi Gass. 176 Seide lang. Un die wichtichst Gass im Dorf  schreibt’s  Hangrischts Kathi. Ob die in de Kleegärter des aah so gsiehn hun, waaß ich net. Awwer Kerch, Schul, Gemeindehaus, Feierwehr, CEC, Matt, frieher aah Fleischbank, Bäckerei, Sodamann un alles, was mer jetz net grad infallt, sin forr e jedes Gemeinwese unverzichtbar. So gsiehn, war des die wichtichst Gass im Dorf. Un net vergesse: „Neigeerich sin die Leit vum Graawe, em Gaashiwwl un dr Hinnerreih in die Happgass kum, wann mr samstachs Marschmusik gheert hot, weil fast alle Hochzeide dorch die Happgass gang sin.“

Dass es aah in der Happgass Zeide gewwe hot, die wu merr liewer net ghat hätt, kann merr aus de paar Sätz iwer die Bessarabier in der owwer Happgass un iwer die Jud’s Gass rauslese. Es Hangrischts Kathi is die Happgass nunner gang bis an die Kerch.

Noo hot’s Scheuer Kathi aus der Neigass iwernomm. Es schreibt iwer die Kerch. Des därf’s aah, weil die gheert jo un’s all, odder besser gsaat, hot uns gheert. (Meiner Fraa ehre Großvatter hot mol’s Kreiz nufmunteert.) Un’s Kathi kann odder will’s Werwe forr die Renoveerung vun der Johrmarker Kerch net losse: „All mitnanner werre mer aa e bissje mithelfe kenne, dass unser Kerch for die Nachwelt erhall bleibt, wann die mol eehre banatschwowische Worzle suche fahre.“ Des klingt logisch. Norr: In meiner Familie gebt’s mittlerweile junge Leit mit Worzle aus halwet Europa, vun Schlesien bis ins pannonische Becken. Lauder Gschulte. Die känne mit allem Meegliche un Unmeegliche etwas onfange, norr nicks mit ehre Worzle. Die, ehre Worzle, wäre, so erkläre se mer immer, im Freistaat un im Ländle. Un wieso? Na weil se des so un net annerscht speere. Dass es unner dee ehre Kinn odder Engelskinn irgendwann mol oons gebt – zwaa is bestimmt schun zu vill verlangt -, des wu wisse will, wu sei Groß- un Urgroßeltre herkumme, meecht mer perseenlich schun gfalle. Awwer forr des so e baufälliches Bauwerk wie die Johrmarker Kerch (un net norr die) in Schuss halle – iwer Generatione -, des klingt mer doch bissje „sehr optimistisch“, wie die Fotballspikre soon, wann ooner e Pass spillt, der wu nie un nimmer onkumme kann.

Unser Johrmarker Kerch is e Baudenkmol, titelt’s Eichinger Helen un schlaat in die gleich Kerb wie’s Kathi. Norr dass es Helen noch e schun fast metaphysisch onghauchti Seit ufmacht: „Unser Kerch war uns wichtig un soll’s aa bleiwe. Aa wann vill Leit moohne, mer brauch se nemmi. Wanns uns mol schlechter geht, un des kummt sicher mol weder, brauche mer unser Herrgott.“ Un ich hun doch immer gemoont, de Herrgott is iwerall.

Es Helen macht sich noh seim Plädoyer forr die Kercherenoveerung  weider uf de Wech in Richtung  Schul. Es halt sich awwer net lang uf un schaut noch in die Heiser nin vum Ballweere bis ins Gemeindehaus.

Ich kann mer kaum vorstelle, dass es Leser vun de Johrmarker Gasse… gebt, dee wu net aah perseenliche Erlebnisse infalle, wann se die oon odder anner Gschicht do lese. Ich hun aah schmunzle misse, wie’s Helen – do war’s schun unne in der Happgass – vun der Wess Nantschi verzählt hot. Un dabei is mer ingfall, wie mei Fraa un ich mol vum Kukruzhacke hoomgang sin – vun unser Parzell. Im Lothringe is die Wess Nantschi kumm: „Griß Gott.“ „Griß Gott.“ Du host awwer vill Bravos vun deiner Fraa kriet“, hot se gsaat un is weidergang. Na gut, ich hatt halt schun als junger Mann e Stern, die wu fast bis an de Arsch gang is, wie de Tscharde Vedder Pheder geere gsaat hot. Im Schriftdeitsche is des norr e Glatze. Un uf die hot die Wess Nantschi sich selmols bezoo.

Asso es Helen hot sich schun was vorgholl. Es is nämlich aah die Happgass vun unne rechts nuff gang. Do hun ich e Bild vun der Szende gsiehn un mich gfroot, wu’s Lewe die Fraa wohl hin verschlaa hot. Sie war mei Lieblingsprofessorin. Des hätt aah annerscht gar net sein känne: Sie war e scheeni Fraa un ich e pubertierender Stöpsl. Mer wär’s liewer, ich hätt in de Johrmarker Gasse… norr so Gschichte un Bilder funn. Leider geht’s Lewe awwer stur sei eigne Weche. Merr kriet schun Gänsehaut, wann’s Helen schreibt: „Jetz kummt es Romches-Haus. Die alde Romcher hade finnef Sehn, die all im Kriech gfall sin.“ Beim Leseverein war noo Schluss. Irgendwann misse aah so unermiedliche Kämpferinne wie’s Eichinger Helen sich mol ausruhe.

Es Hangrischts Kathi hot do gewart. In der Zeit hot’s sich e bissje iwer’s Johrmarker Vereinslewe umghorcht. Do sin ich echt stolz wor, wie ich geles hun, dass in Johrmark sogar mol e Kardinal gedient hot. Zwar norr als Kaplon, awwer sei Worzle leije in Johrmark, ich moon halt sei geistliche Worzle.

Wirklich, ganz scheen lang die Happgass. Awwer des macht nicks. Do kriet merr aah vill mit. So is zum Beispiel vu’me Sozialist die Redd, awwer aah vun oom Mann, der wu de Sozialiste (späder Kommuniste) net ins Konzept gepasst hot. Beim Lie-Schuster war die Gass am Enn. Wann ich mich gut erinner, hot uf meim Beichtzeddl immer als letzte Punkt gstann: „Ich habe gelogen.“ Asso ich will doch hoffe, dass…

Die Eichinger Wess Leni is noo nomol die Happgas nunner gang. Forr manche Leit kann halt e Gass, iwerhaupt wann merr selwer drin gewohnt hot, gar net lang genuch sin. Mich hot des an mei Neijohrsvorhaben aus dem Johr, in dem wu ich 50 sin wor, erinnert. (Des is schun e Zeitlang her.) Selmols hatt ich mer vorgholl, de ganze Goethe, em Iorga sei Geschichte vun de Tirke un die Bibel zu lese. De Goethe un de Iorga hun ich gschafft, awwer an der Bibel sin ich glorreich gscheitert. Un des hat e handfeste Grund ghat: Ich hun die ewiche Wiederholunge – Bibelwissenschaftler redde vun Rekkurenz als Hauptmerkmal alttestamentlicher Poesie – net ausghall. Des hot sich bei mer in de Johrmarker Gasse… so ausgewirkt, dass ich schneller die Happgass wedder drunne war wie die Eichinger Wess Leni. Wie ich an Goschys langstgerennt sin, is mer awwer doch e Bild ufgfall, des wu net richtich ongschrieb is. Dort steht nämlich de Berns Vedder Toni zwischen em Berns Toni un em Berns Nicki. Vun dee zwaa Berns Tonis is awwer kooner der Berns Toni, der wu die Johrmarker Gasse… es eerscht vun der Mitt bis zum Enn un noo vum Onfang bis in die Mitt geles hot.

Berns Toni

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen