Sonntag, 17. August 2014

Hannes - Gedicht vum Heinrich Kipper

Iwersetzt 
aus'm karpatenschwowische Dialekt
in de Johrmarker Dialekt
vum 
Berns Toni

Driwwe beim Vedder Michl blost e Trumpet,
Jiwwe beim Schwelgel stehn noch die Mäd.
Meechte sich doch so geere drehe im Schritt,
Awwer net loonich: die Buwe misste mit.
Norr hun die desmol, bei all ehrer Lieb,
Herz un Gedanke so schwer un so trieb.
Waaß doch schun alles im trauliche Ort:
Kriech is un morje, schun morje geht’s fort.
Gester beim Schwelgel hun ich se gsiehn,
Em Weibauer sei Hannes un’s Fitze Marie.
Was se geredd hun? Ich sin jo ka Maus,
Norr hat es Hänsje forr’s Mäde e Strauß.
Heit schun, es war noch ganz duster un frieh,
Merk ich, beim Schwelgel steht wedder’s Marie.
Nass is es Schärzche un nass is de Stoon,
Noh’me Weilche kummt aah de Hannes on.
Mädche, greisch der die Aue net aus,
Weil’s Hänsje unser Kaiser doch brauch!
Wie aah so weit un so groß unser Dorf,
Em Weibauer sei Hannes hot kooner geworf.
Ware doch drunner schun Kerle wie a Boom,
De Hans hot se geworf und gschlaa bis se lohm.
Dee brauch der Kaiser. G’schwind geb ehm e Buss,
Dass er aah mol deitsch redd mit dem Russ.


Uf der Schanz, 2014

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen