Montag, 6. November 2017

Die Schwowe tanze - II

- Gedicht im Johrmarker Dialekt - 

Ich blos in mei Efonium un schau dabei zu,
Wie de Schwowe ehre Not verfliet im Nu.
Die kenne zepple wie ka annre,
Jetzt gebts ka Laad und ah ka Jammre.

Wann Schwoweleiwer schwitze
Un Gemieder sich erhitze,
Muss de Dunst im Saal es wisse,
Dass „die“ Mensche lewe misse.

Trunke trille sich die Schwowe,
Mit glanziche Aue un heiße Ohre.
E Herz, wu tobt in fester Brust,
Des is echti Schwowelust.

[Johrmark, 1983]
Berns Toni




Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen